JAK DRZEWO

Dla mojej kochanej Klio

Samotny jak drzewo
pośród garśći kamieni
pochylam swe gałęzie
szukając chłodu ziemi

Cierpliwie czekam
aż spłyną deszcze
oczyszczą me ramiona
przedłuzą życie jeszcze

Chcę się cieszyć słońcem
blaskiem jego promieni
dopóki nie opadną liście
i kolor ich się nie zmieni

Wtedy odetchnę zmęczony
uschną moje korzenie
odejdę w ciemność nocy
odpłynę w zapomnienie

Tylko kamienie wsród traw
zapamiętaja me imie
będe częscią ich pamięci
dopóki ostatni z nich nie zginie

autor

Tupak Amaru

Dodano: 2004-08-14 00:10:21

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie