Jak dziecko
[...] dzieciństwo jest jedyną porą, która trwa w nas całe życie. Ryszard Kapuściński
Czasem przenikam szkło
grzebiąc w swoim dzieciństwie,
gdzie tylko cienie wiatru,
oczy matki widzą wszystko.
W krainie czytanych bajek
mieszkańcy mojej pamięci,
wspominają małą dziewczynkę,
może do dzisiaj, nie wiem.
I znowu jestem bezbronna,
choć po podróży donikąd,
jest we mnie tamto dziecko,
wciąż kruche i wrażliwe.
autor
Biala dama
Dodano: 2010-10-06 15:44:03
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
dopoki jest w nas to dziecko jestesmy mlodzi.. nie
darmo mowi sie ...patrzec na swiat oczami dziecka ...
często wspominamy tamten jakże piękny i lekki czas
patrząc na bawiące sie czy biegające
dzieci........pięknie ujmujesz w swoim wierszu
dzieciństwo...pozdrawiam
...ja też bardzo często wracam do dzieciństwa...i
wspominam...
Naprawdę fajny wiersz pozdrawiam :)
"jest we mnie tamto dziecko,
wciąż kruche i nadwrażliwe" i to wewnętrzne dziecko
trzeba przytulić koniecznie :-) ładnie napisałaś :-)
"Dorosły człowiek jest sumą własnego dzieciństwa".
często wracamy do dzieciństwa ,bo w każdym z nas
gdzieś w głębi duszy w sercu i w pamięci zostaje to
małe ..."dziecko,
wciąż kruche i nadwrażliwe"...-cyt.aut.-ładny wiersz
-pozdrawiam