Jak głaz

Dziękuję Wszystkim Gościom za odwiedziny :) Życzę
miłego dnia i pozdrawiam :)

Bardzo smutny wiersz, cóż życie daje często w kość,
czasem mamy już dość z nim walczyć, czasem mamy dość
zranień i aby więcej nie być ranionymi chcielibyśmy
mieć twardą skórę, a może nawet kamienna duszę bez
czucia, aby więcej nie cierpieć, ale to raczej mało
prawdopodobne, co prawda można tę skórę utwardzić,
lecz całkiem bólu zniwelować się nie da, chyba lepiej
unikać bolesnych sytuacji i umieć się cieszyć z tych
radosnych, bo zawsze i takie są w życiu, oby było ich
jak najwięcej.
Pozdrawiam ciepło, Niezapominajko :)

Ciekawa refleksja. Pozdrawiam :)

Są takie smutne chwile w życiu, ale oby ich jak
najmniej tego życzę i pozdrawiam ciepło.

Czasem, kiedy los da w kość, mamy takie smutne
przemyślenia. Jednak życie z głazem zamiast serca
byłoby bardzo smutne...
Pozdrawiam Niezapominajko :)

Jade wlasnie pociagiem do poezji i wysiadlem u Ciebie,
a tutaj tak smutno jak u mnie dzisiaj...

Chyba nie da się odciąć od świata i tkwić jak głaz gdy
życie tętni wokół... Pozdrawiam Cię serdecznie
Niezapominajko:0

Czasami rzeczywiście lepiej jest być jak głaz ale na
dłuższą metę to chyba już nie jest życie...
Piękny, choć bardzo smutny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Nareszcie. Bo przecież świata nie zatrzymasz ani losu
nitki nie zerwiesz. Jedyne wyjście to postać głaz albo
stal.

Dziękuję Kochani :) Czasami chyba każdy ma taki
dzień... Miłego dnia :)

Witaj Niezapominajko.
To tylko Wena, wzięła sobie niepisany urlop.
Wróci, z pięknymi myślami, na następny wiersz.
I ja, na niego czekam.:)
Serdecznie pozdrawiam.:)

Smutek :(

Czasami przychodzi czas, że pora sobie odpuścić... ale
zawsze zostają jeszcze wiersze i marzenia :)
Pozdrawiam serdecznie +++

Powtórzę za Mariuszem "nigdy nie mów nigdy" tylko pisz
niech wiersze dają ci radość i nadzieję że ktoś je
będzie czytał ...pozdrawiam serdecznie.

Nigdy nie mów "nigdy".
Pozdrawiam