Jak Ikar
Tekst napisany na prośbę(zamówienie).
Zjawia się sama,
Zwykle nie zapraszana,
Po to tylko, by prysnąć,
Jak bańka mydlana.
Rzuca nas na kolana,
Wycieńcza do granic,
Oddajemy się za nic,
By w końcu się załamać.
Nie ma co kłamać,
Zwłaszcza samego siebie,
Kiedy serce na oścież,
A potrzeby w potrzebie.
Brniemy w nieznane strony,
Nosząc miłości maskę,
I oślepionych blaskiem,
Mylą nas feromony.
Gdy żalów i radości,
W nicości zrzucam balast
Z powagą, na wagę,
Przeważa żalu szala.
Zdała od ludzi mas,
I od samego siebie,
Kiedy powrócę nie wiem,
Przeżywam dziwny czas.
Krach osobowości,
Obnażając słabości,
Wysysa mnie od wewnątrz,
Myśli wbijając w pościg.
Wytrzymałości test,
Jak nerwowe bezprawie,
Takiej miłość, nawet
Gdy zniknie, posmak jest!
Uciekasz, gdy goni,
Gdy gonisz, umyka,
Dodaje Ci skrzydeł,
A kończysz jak Ikar.
Jak miłość jest cnotą,
Więc pytam się co to,
Jestestwo do granic napręża?
Gdy już się wydaje,
Że jest ci jak w raju,
I tak w końcu trafiasz na węża.
b-Art Sztuka Klasy B
Komentarze (9)
Dziękuję : )
Refleksyjny wiersz.
Mimo, że pesymistyczny wart jest uwagi.
Pozdrawiam
oby nie było ich za wiele...
Ciekawy wiersz chociaż pesymistyczny, bardziej mnie
ciekawi Bartuś dla kogo :)))
Pozdrawiam cieplutko i życzę miłego wieczoru :)
Fajny wiersz, trochę jakby przestroga.
A żartem: złapać, oskalpować, przynajmniej będą modne
buty...
Miłego dnia
Wąż ...to już tak od raju, można się przyzwyczaić...
Pozdrawiam w butach, to z obawy przed wężem...
Jak spadać to z wysokiego "konia"
Jak kochać to tylko szalone kobiety:)
Jak pisać to tylko ciekawe wiersze :)
Twój mnie Bartuś zatrzymał
Łap usmiechy:)))
wszystko zależy od tego na kogo się teafi.
No faktycznie trochę pesymistycznie, ale za to z
gracją dobrane poszczególne wersy i ogólnie jest
całkiem ciekawy i fajny wiersz. Pozdrawiam :)