Jak kamień
wodą
ust ruszać nie wolno
gdy spoglądasz
przez próg
przed siebie
za siebie
w sobie
nie pozwól
zapomnieć oczom
tych dróg najmilszych
czystymi palcami
wygrywanych ścieżek
jak kamień
spokojnie zasypia
bez wątpliwości
że to już
autor
waffelka
Dodano: 2014-11-15 14:17:42
Ten wiersz przeczytano 1257 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Żeby to tylko tak spokojnie wyglądało....
A może inaczej
Bardzo ładnie o nieuchronnej drodze przemijania i jej
końcu.
Pozdrawiam:)
Na śmierć zawsze przyjdzie czas
Bardzo ciekwie napisane przesłanie - waffeko
Pozwalasz czytelnikowi błądzić po tych czystych
drogach szukając kamienia rzuconego do wody
Pogodnie pozdrawiam życząc tylko czystych pięknych dóg
życiowych i najpiękniejszych myśli :)
Bardzo ładnie, aż wzięło mnie na rozmyślanie.
Pozdrawiam.
Serce zaczęło mi bić szybciej, jest coś pociągającego
w tych słowach...
Intrygująco i bardzo oryginalnie o nieuchronnym.
Wrócę sobie tutaj na pewno :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
Tajemniczo, tak inaczej. Miłe ścieżki niech zawsze
pozostaną w Twojej pamięci.
Pozdrawiam Waffelko.
Trudno rozgryźć Twoje słowa, ale pewnie o przemijaniu
piszesz. Ciekawy tekst, pozdrawiam waffelko.-:)
Tajemnicza jesteś
Jak woda płynąć z życiem ochoczo,
żeby jak kamień spocząć!
Pozdrawiam!
już jestem :)
tajemniczy z melancholią w tle wiersz urzeka prostotą
pozdrawiam
Oryginalnie i tajemniczo.Pozdrawiam:)
Bardzo ciekawy zamysł melancholia z tajemniczością
z pozdrowieniami ;-)