Jak Kwiat
Dla wszystkich, którzy podobnie jak ja, szukają swego miejsca na ziemi, przez co czują się uwięzieni.... Jak Kwiat...
Jestem jak kwiat,
rosnę sobie w ziemi mych marzeń,
tylko z moimi listkami coś nie tak,
są tak zniszczone układem złych zdarzeń.
Jestem jak kwiat,
słońce ogrzewa mnie z każdej strony,
tylko szkoda że przez szybę oglądam
ten świat mój tak wymarzony.
W ziemię zapuszczam długie me korzenia,
niestety w doniczce jestem uwięziona,
by żyć, narzucono mi te ograniczenia,
na parapecie czuję się osamotniona.
Przez łzę wylewam ostatnią kroplę wody,
jak żaden kwiat, tak szybko usycham
w doniczce nie mam żadnej swobody,
do innych kwiatków ciągle wzdycham.
Jestem tym czarnym, marnym kwiatem,
wciąż czuję się uwięziona,
dlaczego nie urodziłam się ptakiem
jestem wolności pozbawiona...
Czasami dobrze byłoby czuć się wolnym Jak Ptak...
Goniąca Wiatr
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.