Jak lew został królem

(pokusiłam się o swoją wersję)

Dawno, dawno temu, raz nad wodopojem,
wody było mało, słoń zasiał niezgodę.

Jako, że największy trąbę w rzeczkę wsadził.
Wypił wszystką wodę, innym nie zostawił.

Zwierzęta spragnione. - To tak być nie może.
Trzeba się dogadać bo zginiemy w skwarze.

Tu się rozpoczęła sprzeczka jakich mało.
Oskarżenia były, wszystkim się dostało.

W końcu wniosek jeden z kłótni tej wynikał:
"Trzeba króla wybrać by spory rozstrzygał".

Wymagania duże trzeba mu postawić.
Ma być mądry, silny, by się wszyscy bali.

W zawody stanęło wielu kandydatów.
Nawet słoń, bo duży, chciał przewodzić stadu.

Ale nikt go nie chciał bo jest nieżyczliwy.
Wypił wszystką wodę, do tego kłótliwy.

Żyrafa, wysoka, wszystkich widzi z górki.
Wszak na pierwszym miejscu stawia swoje córki.

Hipopotam silny ale słabo biega.
Nie dogoni słonia gdy zajdzie potrzeba.

Gepard, sympatyczny, wyróżnia się w tłumie
ale to samotnik, nikt go nie zrozumie.

Krokodylej paszczy każdy się dziś boi.
W prawdzie mądry nie jest by rozstrzygać spory.

Mamba czarna królem? Nikt jej nie wybierze.
Jadowitych zębów lękają się szczerze.

Goryl oraz szympans, obaj chcą koronę.
W swojej zawziętości pobili się o nią.

Kameleon, zgodny, spędza czas na drzewach.
Kto by za nim trafił gdy kolory zmienia.

Hiena, chociaż mądra ale i tchórzliwa.
Skłonna do oszustwa, nie będzie uczciwa.

Zebra się przymila, chce królową zostać.
Lwa się przestraszyła ujrzawszy tę postać.

On spokojnie siedział, przyglądał się z boku,
czekał końca kłótni. Wreszcie ryknął: - Spokój!

Wasze atrybuty wszyscy dobrze znamy.
To głosujmy teraz, kogo wybieramy?

Co się znowu stało, trudno ująć w słowa.
Wciąż nie było zgody kto ma królem zostać.

Tym obrotem sprawy lampart zniesmaczony.
Machnął tylko łapą i pobiegł do żony.

Bawoły zaś rzekły, że król niepotrzebny.
Po kąpieli błotnej w siną dal pobiegły.

Mrówka, chociaż mała, rozumek ma wielki.
Weszła więc na drzewo. Rzekła: - Lwa wybierzmy!

Głos bez mikrofonu, donośny jak słychać.
Słuch też doskonały. Nie ma co tu prychać.

Szybki jest jak strzała. Ktoś staje w zawody?
Ta grzywa na głowie jest zamiast korony.

Śpiochem jest, to wiemy. Co to komu szkodzi...
Nie wdaje się w kłótnie, i o to tu chodzi.

Rządzić będzie mądrze tak jak w swej rodzinie.
A jak błąd popełni sława jego minie.

- Dobrze, mówi mrówka. Większość głową kiwa
i lwu od tej pory posłuszna zwierzyna.

Wieść się już rozeszła. Lew sawanny królem.
Wszyscy mu czapkują, choć niektórzy z bólem.

Lecz nie narzekają. Wiedzą bowiem o tym,
że rządy królestwem, to też są kłopoty.

autor:Teresa Mazur

autor

Babcia Tereska

Napisany: 2020-01-14 Dodano: 2020-06-14 16:18:26

Ten wiersz przeczytano 2965 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie