Jak łza
Człowiek samotny niczym łza
Kroczy jedną drogą ku końcowi
Wyczekuje białego płótna w oddali
Które początkiem uschnięcia będzie
Zatęskni za tym, co mógł zobaczyć
Okiem na powrót pragnie się stać
Lecz on wybrał łzy los …
Zamiast czerpać widoków garść
Dla samotnych ... od samotnego.
autor
*Memento*
Dodano: 2008-03-27 00:12:59
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.