Jak Malarz swym pędzlem

Dotykasz moich ust swoimi
zabierasz sie do kolejnego arcydzieła
czują twój oddech nieprzerwanie
twój śmiały ruch pędzlem mnie onieśmiela
schodzisz niżej do mojej szyji
i tam dłuższą chwilę przystajesz
lecz twój wzrok sięga dalej

Zakradasz sie językiem do moich piersi
robisz nim kółka i ósemki
one rosną w zachwycie
malarzu swym pędzlem kreślisz wyśmienicie

Trwało to chwilę bo nim sie obejrzałam
twój pędzel dotykał innej części mojego ciała
zajełeś sie mym brzuchem
jakbyś bedąc małym chłopcem
z wdziękiem biegał latem po łące
jakbyś zbierał jabłka na kompot wczesnym ranem
dając ukochanej jedno na przywitanie

Nienajedzony zbliżasz sie do tajemnic bram
swym soczystym z farby pędzlem
bezszelestnie malujesz ogród i sad
jest coraz bliżej czuje zapach dojrzałych owoców
nie wiem jak to robisz
ale chcę znać na to sposób

Chcę już tam być
weż mnie za ręke i zaprowadz na sam szczyt
Malarzu twój pędzel oszalał
widzę jak wszystko kwitnie
jestem coraz bliżej
twemu obrazowi oddana
niczym cienka wstęga namalowana
bezsilnie oddaje sie rozkoszy jak smak szampana ...

autor

pata_grucha

Napisany: 2007-08-05 Dodano: 2007-08-05 00:02:27

Ten wiersz przeczytano 713 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie