Jak mogłem się zakochać?

Jak mogłem się tak zakochać?
Choć w prawdzie w pięknej pani,
Lecz ja przecież stateczny, ustatkowany,
Ona także, choć młoda..., - ma męża i syna,

Czy to, aby mnie nie rani?
Nie... bo kocham Ją przecież nad życie,
Czyje życie? – Moje..., moje życie.

A jak ktoś kocha, to szczęściem się żywi,
Nie swoim, lecz Jej, choć to może dziwi.

Powiem wam w sekrecie, że „czoś” do mnie czuje,
Bo czasami nad sobą prawie nie panuje,
I kawę mi zrobi, cukierkiem podzieli,
To przecież oznaki miłości..., chociaż od niedzieli.

autor

mercedesik

Dodano: 2005-01-23 00:10:08

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie