Jak orzeł
Jestem, jak orzeł biały,
który wzrokiem szuka.
Widzi ziemię, widzi cały,
jak dzięcioł stuka,
jak mała wiewiórka
szuka orzeszków na ziemi.
Z całego podwórka,
z całej tej zieleni
potrafi dostrzec, to, co dobre,
to, co chce.
Jak orzeł biały
mknę po niebie,
świat jest taki mały,
mały w stosunku do Ciebie.
Ty rozjaśniasz ni drogę,
po niebie błękitnym od zorzy.
Dzięki Tobie żyć mogę
i w każdej chwili mi pomożesz.
Jak orzeł biały,
jestem sama tam wysoko.
Łzy melodię smutku grały,
w sercu ściska głęboko.
Jak orzeł samotna,
jak orzeł daleko,
daleko na niebie,
bo nie ma tu Ciebie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.