Jak osioł uparty

Nie spłukały jej łzy
Co nie raz oczy odmywają
Nie wystraszyły jej złe sny
Co w nocy pod oknem się czają;
Nie dało jej rady czekanie bez końca
Nie złamały jej smutki i żale
Nie zniechęcił jej brak słońca
Nie zalały jej złości fale
Nie zniechęciły jej złe karty
Nie zdmuchnęła jej złych słów zawieja
Ona idzie przed siebie – jak osioł uparty
Niezłomna moja nadzieja

autor

Marta Dabkowska

Dodano: 2008-04-04 22:24:53

Ten wiersz przeczytano 1630 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie