Jak płomień
Czasami myślę,że od Niego,
podarowana bez okazji.
A może siła niepojęta,
gest - taki samozachowawczy.
Życie porani ostrym cierniem,
wysmaga,zerwie wszystkie mosty.
Wciąż idę. Zawsze mocno wierzę
- co nie zabije to umocni.
Za oknem jesień radość topi,
a ja uśmiecham się - pomimo.
Pogoda ducha jest jak płomień,
dodaje siły z każdą chwilą.
autor
magda*
Dodano: 2016-10-08 16:41:44
Ten wiersz przeczytano 752 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Pogoda ducha i uśmiech rozgoni pochmurne dni jesienne
pozdrawiam:)
W takie dni jesienne, szare,
to nadzieja budzi wiarę!
Pozdrawiam!
Ładnie, pogoda ducha to siła:)
pogoda ducha ma w sobie niebiańską moc
bardzo ładny wiersz, ciepło pozdrawiam
*Życie porani ostrym cierniem a ja uśmiecham się -
pomimo *
Piękne słowa Magdo pozdrawiam
Jak płomień ludźmi.
Uśmiechaj się peelko, uśmiechaj :)
Ważna jest ta Moc ducha, ale gdzieś czytałam, że życie
nie uznaje zasady fair play i kopie nawet leżącego :(
Pogoda ducha to cenny dar. I jakże w życiu potrzebny.
Serdeczności, Madziu :)
Prawdziwy, bardzo ładny wiersz .Pogody ducha nigdy za
wiele. To tajemnica która tak pięknie w tym wierszu
została ujęta.Równowaga pomiędzy pragnienie ciała i
ducha.Pozdrawiam serdecznie.
"Pogoda ducha jest jak płomień,
dodaje siły z każdą chwilą"- fajna postawa życiowa.
pogoda ducha to w człowieku siła .. jak zawsze piękny
wiersz..
Podoba :o)
wiersz i postawa życiowa.
Pięknie optymistycznie aż chce się żyć. Pozdrawiam
Magdo:-)
...eciaz idę...aż po kres ostatni...pozdraeiam
serdecznie Cię Magdo, miłego wieczoru