jak się zapomina?
zapomina się wolno
dzień po dniu bez pośpiechu
utyka się myśli po kątach
zatyka uszy by nie słyszeć dźwięków
zapomina się z ciężkim sercem
z bólem który rozrywa na strzępy
połyka się nieme krzyki
dławi się wszystkie historii części
zapomina się w odosobnieniu
w zamknięciu z dala od natury
walcząc z rozdzierającym bólem
który zabija po raz któryś
zapomina się bez jedzenia bez picia
w ciemności z papierosem w ustach
i kiedy już uda się zapominać
zdarza się coś co Ci przypomina
I zapominasz od nowa na wpół żywa
Komentarze (15)
Przejmujący wiersz i taki prawdziwy.
Zapomina się w cierpieniu, ale niepamięć to nie jest
życie.
Pięknie.
Z całego serca życzę Wesołych Świąt i oby nie
zasługiwały na zapomnienie.
tak właśnie się zapomina... trudno
Gdyby nie czas - trudno byłoby zapomnieć. Ale
paradoksalnie - później, na starość - czas już nie
jest sprzymierzeńcem.
Zatrzymałaś mnie :)
Trudno się zapomina, w bólu i łzach...
Pozdrawiam.
Kto doświadczył ten zrozumie...
Pozdrawiam ciepło...
dziękuję i również wszystkiego dobrego na święta:)
Dopisuję się do komentarza Oxyvi. Podoba mi się.
Pozdrawiam i wszystkiego najlepszego świątecznie życzę
:)
Piękny wiersz, bardzo dobrze opisany proces powolnego,
ciężkiego wydobywania się z bólu.
Dobry wiersz. Podoba mi się. Pozdrawiam.
posłuchałam Waszych rad i zmieniłam co nieco :)
bardzo dziękuję za miłe komentarze, za podpowiedzi
także :)
nieźle, z wymowną puentą...
wielokropek to trzy kropki, przed przecinkami
niepotrzebne spacje; gdyby mój zrezygnowałabym w ogóle
z interpunkcji, ułożyła w zwrotki dla przejrzystości,
dała pytajnik w tytule; ale autor decyduje:)
pozdrawiam
Myślę, że dobrze opisałaś ten żmudny proces
zapominania. Moim zdanie jako rodzaj wiersza
należałoby wpisać nieregularny, ale ekspertem nie
jestem. Lepiej mi się czyta bez "i" w drugim wersie,
bez "swoje" w siódmym i bez "i" w dziesiątym.
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te czytelnicze
uwagi. Pogodnych Świąt.
Ładny wiersz. Pozdrawiam serdecznie:)
podoba mi się, pozdrawiam