Jak szatan pokochal

Szla niegdyś w gląb lasu, w czerń
korytarzów
gdzie ściany srebrzy rosa
wśród zbitych szyb, wśród dymiących
pożóg
mala sierotka bosa.

Nie miala rodziców ani racji
bytu
a Boga ludzie zabili.
Chwycila szatana za jedno
kopyto
przed deszczem pod drzewem się
skryli

A szczerbaty Amor kręcąc loczki
śliczne
nie pojąl powagi sprawy
wyszczerzyl w usmiechu ząbki
nieliczne
i strzelil w nich dla zabawy

I źli zakochani w zlym pocalunku
zlączyli swoje zle usta
zaczęla się milość, nie skończyl sie
świat
tylko deszcz ze wzruszenia ustal.

autor

siostra Franciszka

Napisany: 2005-02-12 Dodano: 2005-02-12 17:21:20

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie