jak to jest?

jak to jest możliwe
że człowieka gnębi człowiek
gdy samotne i płochliwe
ulatują sny spod powiek

czemu widząc gdzieś cierpienie
odwracamy szybko głowę
zagłuszając swe sumienie
tłumaczącą głosząc mowę

czemu bezinteresownie
nic od siebie dać nie chcemy
chociaż wiele ale słownie
innym wciąż obiecujemy

czemu człowiek chce człowieka
zniszczyć zabić sponiewierać
biegnąc tam gdzie nikt nie czeka
by samemu drzwi otwierać

nic nie znaczą dla ludzkości
w świecie w którym bytujemy
dobroć uśmiech odrobina miłości
po co skoro dostatnio żyjemy?

autor

tęczowa_dziewczynka

Dodano: 2007-01-20 14:41:57

Ten wiersz przeczytano 790 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie