Jak to jest?

Jak to jest wiedzieć tylko co to strata?
Jak to jest tracić wszystko nie mając niczego?
Jak to jest kiedy los Cie z nikim nie swata?
Jak to jest potrzebować czegoś, a nie wiedzieć czego?

Chętnie bym Ci powiedziała,
bo potrzebny jest mi ktoś
kto wysłucha i pocieszy,
kto dobrego powie coś.
Ale wszystko już wiadome,
bo cóż jeszcze do dodania?
Nic mi więcej nie zostało
prócz nocnego w łóżku łkania.

Jak to jest wciąż udawać śmiech?
Jak to jest mimo wszystko trzymać się?

I znów przyjdę w poniedziałek
uśmiechnięta i "radosna".
Po złej nocy znów jest ranek,
może kiedyś przyjdzie wiosna...

[Z zakończeniem...]

autor

BarbaraR

Napisany: 2008-10-31 Dodano: 2008-10-31 22:40:10

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie