Jak to możliwe - a jednak

Ależ Karolu, Ty to wywołujesz swoimi wierszami istną
burzę... dla mnie piszesz bardzo ciekawie... z serca
dziękuję i cieszy mnie to, że moja proza wzbudziła w
Tobie takie uczucia, cieplutko pozdrawiam :)

Miło było przeczytać. Wiersz potrafi rozbudzić emocje.
Pozdrawiam:)

Dostrzegam w tym wierszu piękno,gdzieś tam ukryte,
które nie potrafię opisać, brawo kazap.

wyostrzony wzrok zawsze potrzebny :)

Podoba mi się, a jakie metafory, zresztą jak zawsze u
Ciebie.

A dla mnie podobało się to Pańskie odejście od
romantyzmu w stronę moich nieco mroczniejszych
klimatów.

Smutny wiersz..., ale i takie trzeba pisać. Pozdrawiam

Podoba mi się. Pozbądź się "tak jak" a będzie
superowo:))))

Inaczej niż dotychczas i tak jakoś smutno...

jak zwykle na stosownym poziomie.

Ciekawie, do rożnej interpretacji. Proponuję zmianę w
pierwszym wersie - wyostrzył wzrok i brzytwę. We
fragmencie o moście - wystarczy - nie doczekał (bez
się). Literówka w maksymalnie - brak i. Zamiast jemu -
mu. Pozdrawiam.

I mi tez się podoba:)Pozdrawiam

witaj, tak i ony wiersz się udał. szkoda, że orzech
nie wyda owoców, a most nie doczekał się renowacji.
może za rok?
pozdrawiam.

południowy akcent:) pozdrowionka z ciepłego pod
Przemysla

O coś nowego :))))