Jak to się wszystko pogmatwało

W tym samym pokoju ściany się nie zmieniły
ubyło mebli, z domu wyszły moje obie dziewczyny
Miejsca wolnego na podłodze zostało, małe boisko
wyrabiałem fikołki, przerzuty jak to młode chłopczysko

Na jednej nodze przysiadów, ile sił się miało
po latach z tej przyjemności się zrezygnowało
Pompek na dwóch i jednej ręce nie zliczysz
dziś w tym pokoju zaznasz tylko sportowej ciszy

Nie pływam, posiadłem tą czynność doskonale
do basenu już od lat nie wchodzę wcale
Rowery podarowałem wnukom i nieznajomemu
chodzę wolno piechotą, bez zbytniego pośpiechu

Nie jestem leniwy, próbuję przebiec setkę sprintem
stanę jak cokół i oddycham jak miechy kowalskie razem wzięte
Po górach nie łażę, w doliny się nie nigdy już zapuszczę
rośnie mi brzuszek, hoduje go i obrastam w tłuszcze

Mam postanowienie i go za żadne skarby nie zmienię
Nic nie będę czynił bym znowu został wysportowany i młody
Chcę z powagą przemierzać ulice i place zabaw dzieci
ławka w parku, słońce, kajet do pisania i tak mi dzień zleci

Minęło pół wieku gdym na słupku startowym czekał gwizdka sędziego
pływałem jak rekin, szczupak,dożyłem wspomnieniami wieku sędziwego
W szufladach dyplomy, podpisy, lokaty i moje nazwisko
wyczynowy sport, nauka, minęło to w pięknie dosłownie wszystko

Autor)slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.com

autor

slonzok

Napisany: 2016-02-03 Dodano: 2016-02-03 04:31:18

Ten wiersz przeczytano 780 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie