*Jak upadły anioł...*

Nie spadłas Wiolu, Ty sie obudziłas w białej,
satynowej poscieli, ale jego nie było, on został w
rozmarzonych obłokach..ale masz piękne mysli. uśmiech
ode mnie Ewa

zrosną się miła Wiolu, mają tę tendencję
więc nie spadaj a pomyśl o pięknym życiu

Ty nie spadniesz, masz zapasowe skrzydła, a ja wierzę
w to ...

biegnę z klejem do ciebie i jakoś naprawimy te
skrzydła, byś moga dalej razem z NIM lecieć i cieszyć
się zyciem :)

Violu to chyba był sen..wiersz świetny...nie spadaj a
leć ......

...ta nasza szara rzeczywistosc potrafic "podcinac
skrzydla"...moja Babcia zawsze mowila, ze "nie ma tego
zlego co by na dobre nie wyszlo"mysle,ze w tych
slowach jest duzo racji...zawsze trzeba zyc nadzieja a
predzej czy pozniej szczescie do nas powroci...

Nie możesz spaść z obłoków miłości... bo to jest
miejsce dla Ciebie... a co do skrzydeł to sie nie
smuć... pióra odrastają i jak nic na wiosnę znów
poszybujesz w nieba obłoki...

Nasze skrzydła są podcinane gdy chcemy latać wysoko
ale warto chociaż przez część życia Piękny wiersz o
skrzydlatych

Czasem wydaje się nam, że dotykamy raju, lecz zaraz
potem życie "sprowadza nas na ziemię"........... W
Twoim wierszu jest jakiś smutek....

Violu nie spadaj !!

Warto poświęcić czas dla takiego wiersza!/nagle ktoś
podciął mi skrzydła
leciałam w dół
jak upadły anioł
- ty pozostałeś tam.../ Pzdr.