Jak więzień patrzący z celi

Nadzieje wyśnione wyciągam z zakamarków tęsknoty. Wymazuję niezniszczalne wspomnienia

Tęsknoto, ty silna istoto
Powiedz jak można tęsknić bardziej jeszcze
Może jak więzień patrzący z celi na otwartą przestrzeń
lub tez jak stepy za zbawiennym deszczem
spękane i jałowe

Tak tęsknię za chwilami w których mnie przenikasz
miłosnym przyjacielskim słowem
Nie potrafię, po prostu jej zaniechać
gotowy jestem co dnia za nią gonić
Mogę i to czynię ciągle za nią jechać
By zobaczyć twoja twarz i usta na policzku złożyć

Tęsknota za tobą czasem bywa bolesna
gdy do mnie piszesz słowa, na chwile zanika
Te stan będzie trwał i trwał i końca ja nie widzę
tego cudownego uczucia ja się nie wstydzę
Gdyż w tęsknocie zawieram to co piękne we mnie
mimo żeś daleko, to uczucie jest niesłychanie piękne

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2019-04-04 Dodano: 2019-04-04 03:31:36

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie