Jak wiosenny kwiat...

"Geometria hedonisty, czyli lepsza perspektywa..."

W powietrzu unosi się dym
Slim’ów light’ów o smaku mięty
A on leży tam, w łóżku
Zupełnie nagi, nietknięty

Czeka tylko na to, co ja
Niespodziewanie zrobić mogę
Gaszę światło, włączam muzykę
I powoli, spokojnie podchodzę

Siadam cichutko na łóżku
Koło niego tuż
A on patrząc na mnie
Uśmiecha się i wszystko wie już

Zaczyna namiętnie całować
Moje nagie ciało
I oboje doskonale wiemy
Co za chwilę będzie się działo

Czujemy, jakby ułamek sekundy
Był jedną, długą godziną
W tym wiecznym momencie
Wszystkie zbędne rzeczy giną

W jednym, martwym punkcie
Zamiera całe dotychczasowe życie
Lecz my wciąż będąc ze sobą
Dalej nie potrafimy kochać się skrycie

Leżąc w jego ramionach
W chłodzie okna otwartego
Marzę, by nie zapomnieć przypadkiem
Wszystkiego tego

Nocy podczas której
Znów razem byliśmy
W czasie której tak
Namiętnie się kochaliśmy

Blask zapalonych świec ogrzewa
Cały nasz świat
Który, gdy jestem z nim
Rozkwita jak wiosenny kwiat

Leżąc, kochając, czując ciepło
Jego gorącego ciała,
Wiedząc o końcu świata
Umrzeć bym chciała

Zostawić wszystkie swoje
Najcenniejsze marzenia tylko dla niego,
Dla mężczyzny tylko mojego,
Jedynego, wiecznie już kochanego...

* * * * * *

autor

Natalka (Everytime)

Napisany: 2004-03-19 Dodano: 2004-12-14 20:33:33

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie