Jak zawsze...

Ten wiersz zadedykuję mojemu koledze Bartkowi.

Pierwsza klasa gimnazjalnej szkoły,
Wszyscy uczniowie pracują jak woły,
A ja zabłąkana w tym wielkim świecie,
Jak jest, myślę, że to wiecie,
Zostawiłam naukę zakochana po uszy,
By nie odczuć miłościwej suszy.

Jak zawsze w nie właściwej osobie,
Jak zawsze w nie właściwym czasie,
Głuptasie!
Jak zawsze nie będzie nic z tego,
Jak zawsze będzie coś nie tak,
I w świecie zgubiona poszybuję do nieba jak ptak,
To ta jedyna osoba myślę sobie…

Jednak on trzecia klasa,
I nie napisze o nim żadna prasa,
Za dwa miesiące koniec, już go nie będzie,
A ja znajdę go wszędzie.
Wszędzie choćby trwać to miało do grobowej deski,
Przejdę z nim „Kanał Sueski”.
Kiedy już nie będę miała na nic sposobu,
Umrę i pójdę z tym do grobu…

Osobiście mi się nie podoba :(...

autor

Jusi

Dodano: 2007-04-13 20:16:18

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie