jak zawsze
spóźniłam się jak zawsze
o cały długi wiek
wciąż marzę o przyjaźni
czy także pragniesz jej
spóźniłam się na pociąg
odjechał a w nim ty
istniejesz w wyobraźni
możesz się tylko śnić
i po co się spieszyłam
puls skoczył ponad sto
to w głowie się nie mieści
na kogo wylać złość
i po co chciałam zdążyć
dogonić ślepy los
powinnam się zatrzymać
chcąc dzielić na trzy włos
...
jak zawsze się spieszyłaś
na pociąg chciałaś zdążyć
przyjaźni nie zatrzymasz
na starość musisz zmądrzeć
Komentarze (38)
Przysłowie mówi że mądrości trzeba się uczyć całe
życie
Czytając ten wiersz odnoszę takie wrażenie
p o z d r a w i a m
Nic na siłę , nie zawsze starzejemy się razem
...:)Pozdrawiam serdecznie...
Ciekawy wiersz bardzo fajnie się czyta
Ładnie rytmiczny wiersz, miło było przeczytać.
Pozdrawiam :)
Witaj! Spiesz się powoli:)
A przyjaźni nie zatrzymasz...
Dobre przesłanie!
Pozdrawiam serdecznie:)
" Przyjaźni nie zatrzymasz"?
Ona po prostu jest, albo jej nie ma.
Temat rzeka, a może cały ciąg komunikacji kolejowej;)
Pozdrawiam , jeszcze z lata:)
Bardzo ładny wiersz. Może i dobrze się nie spieszyć.Co
miałoby być, to by było.Widocznie, to nie był Twój
pociąg.
Pozdrawiam
no właśnie Ty sie nie spóźniłaś
pomyliłaś tylko perony
Wzbudza do refleksji. Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam:)
Niczego się nie zatrzyma, ale zawsze można próbować...
Uśmiechy ;))
Nigdzie się nie spóźniłaś, weszłaś na inny peron gdzie
jego pociąg stał, on się w oknie za tobą rozglądał.Ten
pociąg dalej stoi,lokomotywa pod parą, biegnij
dziewczyno, przecież nie jesteś starą. Masz młode nogi
i serce otarte na miłość,on ciebie dostrzeże, i ku
tobie pobierze
Pozdrawiam -Bolesław
Hmmm... A to ja właśnie myślałem, że wiecznie spóźniam
się na pociągi. Dobrze, usiądźmy i poczekajmy razem...
Pozdrawiam :)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz.Pozdrawiam.
Krzemanko, bomi:) zawsze słucham Waszych podpowiedzi,
tym razem również:) a co dobra rada na wagę złota:)
dziękuję i do miłego