Jak ziarenko leśne
Miłość jest jak ziarenko leśne
z wiatrem razem płynie,
gdy drzewem w sercu wyrośnie
tylko z sercem wyrwać można.
Miłość nie liczy się z trudami,
nie waży tkliwości na wadze, jak
handlarz.
Miłość, jak przedmiot uwielbienia niesie
zagładę,
miłość jest bardziej nieubłagana, niźli
śmierć.
Miłość z duszy pochodzi
śmierci nie podlega staje się wszystkim.
Nnajdroższą ze wszystkich drogich
wzrasta,
zdaje się pochłaniać.
Przeszłość i teraźniejszość czyni snem,
miłość wystawia nas na wiele prób,
opanowana nagięła do swoich ust
dla niej stajemy się niewolnikami.
Wyszukanej przyjemności płynącej z wielu
zmysłów
angażującej rozpaloną wyobraźnię,
która mogłaby dorównac
Nie można żyć tylko przeszłością.
Nie można ułożyć sobie życie bez niego
stabilizację,
W marzeniach pojawia się sen otwiera
tajniki serca
uwalnia jego tęsknoty.
Pozwalając błądzić po otwartych
przestrzeniach myśli.
Wyrazem niezwykłej łagodności twarzy.
Po latach wydaje się dla świata jest
kimś.
Dla mnie całym światem!
Komentarze (3)
Jesteśmy tylko pyłkiem na tym świecie...
i zgadzam się, że nie można zyć tylko przeszłością..
zyczę dużo wiary.
Treść na TAk, mimo iż znaków przestankowych brak,
szczególnie w dwóch ostatnich strofach.
przeczytałam ten wiersz z zainteresowaniem,pozdrawiam.