Jak żyć
Nie pytaj jak żyć - poety,
westchnie coś o umieraniu,
o morzu gwiazd niezbadanych,
o bólu głowy nad ranem.
Nie pytaj jak żyć cyganki,
będzie bogato cyganić,
wysłuchasz o cudach, wiankach
i grosza wiele roztrwonisz...
Nie pytaj jak żyć sąsiada,
choć może przeżył lat sporo
i był w niejednych opałach,
swój włos podzieli na czworo.
Ani przechodniów, włóczęgów
- nie pytaj,
bo każdy szuka,
tej jednej, jedynej drogi,
a która jest
- do przebycia.
autor
marcepani
Dodano: 2019-10-17 12:29:36
Ten wiersz przeczytano 957 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Mądra refleksje o tym jak żyć.
Nikt nie powie Ci jak żyć. Każdy musi sam znaleźć
swoją drogę życia.Pozdrawiam serdecznie.:)
Myślę że pytanie zbędne,bo sami musimy tę drogę
życiową odnaleźć.Mądra refleksja...miłego dnia.
świetny refleksyjny, mądry przekaz wierszem...ja bym
zapytał premiera:) pozdrawiam
świetny:)
Pereleczka...
no Widzisz Wiesz nie pytaj(:
Niech każdy znajdzie swoją drogę.
Pozdrawiam
No właśnie. Jak już pytać to
u Źródła ;)
Pozdrawiam :)
Nikt nie podpowie jak, bo każdy ma swoją indywidualną
receptę na życie... A wiersz się podoba:)
Od początku wciąga, wprowadza w refleksyjny nastrój,
ale pointa nie do końca mnie satysfakcjonuje. Hm.
Może dwa ostatnie wersy: ...gdy własną masz do
przebycia? :)
Jak żyć oto jest pytanie, myślałem że w wierszu znajdę
odpowiedz na nie...
Bardzo ciekawy, fajny wiersz.
Z przyjemnością.
Ukłony dla Pani, serdecznie pozdrawiam. Dziękuję!
:)
Bardzo dobra refleksja .
Pozdrawiam: *)
☀
:))
Nie pytaj, se żyj - to proste :-)