Jaka jest ... ?
Miłość, tak, nikt nie zaprzeczy,
Zawsze była tematem wielu wierszy,
Jest pokusą każdego człowieka,
Każdy, kto samotny, zawsze na nią czeka,
W jej ramionach schronienie znajdziemy,
Na jej fundamentach życie budujemy,
Ona przyczynia się do naszego szczęścia,
Jej czaru nie zburzą nawet złe zaklęcia,
Ona powoduje, że się cieszymy,
Od jej jedynej się nie bronimy,
Także powodem jest nieszczęść wielu,
Obsesyjnie kochając, błądzimy bez celu,
Wiec czy miłość nie jest okrutna?
Czy kochając bez wzajemności nie boimy się
jutra?
Radość przepełnia osoby zakochane,
Wplątuje się miedzy dusze pojednane,
A kiedy przychodzi czas na rozstanie,
Nie ma miejsca na szczere wyznanie,
Dlatego też miłość jest dwulicowa,
Często smutek, czasem szczęście chowa,
Jednak, gdy do życiowego tańca idą serca
dwa,
Piękna i kusząca grana jest melodia,
Wtedy nie myślimy o złej stronie
miłości,
Chcemy tańczyć i żyć w parze, w
jedności,
Tak właśnie miłość jest dobra lecz
agonna,
A od śmierci serce broni jedynie
obustronna.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.