Jakby co

Pięknie, jesiennie.
"płowiałam, moje barwy utleniały się przez lata
wyrwane z życia, przysypane czarnym pyłem

mimo tego pachnę poranną rosą, cappucino
(nie spodziewałeś się oznak życia, chłopczyku?)"
Pozdrawiam serdecznie Ewo.

Jakby co to Ci powiem, ten wiersz mi się podoba,
pozdrawiam :)

kto znajdzie substytut dla takiego
co pokochał swój pesymizm..

Robert - dokładnie
Neo dziękuje

kwiatem się nie oczarowały
jak ziarnem który ze starości
kurzem się obległ
w wielkiej pajęczynie
to i niejedne ziarna są puste
niczym włosy
jedne są poddatne na fryzury
inne sztywne
ale wszystko jest łamliwe w:)

no, ten obraz całkiem sobie
trochę Van Gogh, relatywizm ludzkich uczuć.
Robert

Marcepani miło mi

ale pięknie, niech nic nie zakłóca tego pragnienia
peelce...

Kochani jesteście :) pozdrawiam was serdecznie

Okej kslokieri

Lubię Twoje pisanie. "kolorowanka wyrwana z życia" -
naj. Zmieniłabym szyk: "widzieć nic", bo potem jest
"prócz". Pozdro

Każdy człowiek jest inny,
jeden ulega schematom i gdy jest już dojrzałym
słonecznikiem to uważa że nic mu nie wypada, a drugi
ma młodą duszę i mimo wieku jeszcze po łące biega,
nawet gdy innym się to nie podoba, ale ludziom wiele
rzeczy się nie podoba zwłaszcza cudze wady, nawet i to
że bronią się przed atakiem, że nie siedzą cicho jak
trusie i myszy pod miotłą, która je stale tłucze.
Dobry wiersz Ewo, pozdrawiam serdecznie, wybacz
rozgadanie:)

https://www.youtube.com/watch?v=rAvLJGdaq7U
Pozdrawiam Ewuniu, piękny obraz jak i Twój wiersz.

Sugestywnie, podoba sie.
Pozdrawiam:)

Wiersz z czytelnym przekazem ze
zręczną grą nastrojów od beznadziejności do nadziei.
Miłego dnia Ewo.