Jakbym dwie dusze...

Wiesz, że nie potrafię kłamać,
fałszywych obietnic składać
i przejść obojętnie obok leżącego.

Nawet kiedy ból mnie ściska
jak żal za serce,
nawet wtedy,
gdy rozum mam w rozterce
być kimś innym nie potrafię
a niżeli tylko sobą.

Mówią o mnie, że dziwna bywam,
porywcza i silna- słaba i słodka,
jakbym dwie dusze miała.

Widzisz teraz jak jestem
mało doskonała?
Persona zwyczajna,
co życie by oddała
za tych,
których nie łatwo jest kochać.

autor

sasi

Dodano: 2012-05-22 00:47:18

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie