Jakie pragnienie?

Najbardziej dokuczliwy jest tylko jeden ból: brak miłości. Bo tego jednego znieść się nie da: niezaspokojonego pragnienia miłości.

Jakie masz pragnienie Twej duszy ukojeniem,
Twego ciała balsamem i odczuciem wiosny pragnień?

Czuć spokój....bezpieczeństwo....rozkoszy duszy przypisane.
Ciału nadmiar oddane i to co najbardziej pragnieniem -
Czuć bycie...
Byciem potrzebną i niezbędną komórka oddania,
Macierzyństwo ciała i duszy poznawania.
Smak widoku dziecięcia przy piersi rozgrzanej
I odczucia jedności świata pragnień i rozkoszy danej.
Jednego dotyku tego co kocha i owocu nadania.

Jam zaś kwiatem świata oddania i tęsknot kolorów
Snów i cierpień darowanych…..
Wiec jestem , byłam i będę duszą i ciałem pragnęła
To co kobiece, ludzkie i słońcem gwiazd przypisane
Być, dać i łzy radości poczuć…
Jam kobieta duszą i ciałem.

Wiec wybaczam i pragnę wybaczać tłamsząc to co,
Z zazdrości dusza ma wydziera do rywalek miodu.
Częściej słuchać, nie umysłu a pragnień własnego ciała,
Odwagą dorównać ptakowi szybującemu w przestworzach.
Nie myśląc i nie licząc a unosić się w rozkoszy uczuć,
Pragnień i doznań - piękniejszych niźli szybowania czar.

Smutna a spokojna uśmiechnięta łza radości
Kreci się w oku tęsknot kobiecości danej,
Dusza pragnie, ciało rozkoszy wola… a wołając, pragnąc,
Krzyk światu sens nadaje. KOCHAJCIE MNIE !!!
Kochajcie nas !
To takie piękne, niezbędny aromat, cel istnienia…

Wiec kocham i pragnę jako kobiecie dano.....
A kochając pragnę więcej niźli usta mówią a oczy krzyczą.

Pragnę - wiec jestem KOBIETĄ ?

Nie kochać i nie być kochanym jest prawdziwą udręką. To jest dopiero ból istnienia! Wszyscy i wszystko traci sens. Łącznie z samym odrzuconym. Znika nadzieja na lepsze jutro, a jedynym sensownym rozwiązaniem wydaje się nicość. Wtedy człowiek krzywdzi siebie i rani innych. Szukając gwałtownie czegoś co wypełniłoby pustkę w sercu, jak rozkapryszone dziecko zabawia się innymi lub sięga po środki samozniszczenia. Takie życie nie ma sensu. Pozostaje rozpacz i brak sił do czegokolwiek dobrego. Dość łatwo staje się podatny na manipulację, a na los swój i innych staje się bezradnie obojętny. Nikt nie może być szczęśliwy bez miłości. Co więcej, nie może bez niej żyć. ks. Tomasz Schabowicz

autor

MAG MAGi

Napisany: 2007-03-15 Dodano: 2007-04-05 00:04:36

Ten wiersz przeczytano 855 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie