Jako swoje

Co mi życie sugeruje,
To odbieram, jako swoje.
Bo ja taką wolę czuję,
I niczego się nie boję.

Nawet, jeśli będzie dramat,
Czy komedii zakończenie.
To historia pcha się sama,
Ja niczego już nie zmienię.

Sam przewidzieć nie podołam,
Ani także nie próbuję.
A przygoda tęsknie woła,
Robię, więc co dobrze czuję.

Nawet, jeśli śmierć pisana,
By w katuszach strasznych skonać.
Droga dawno już obrana,
I wybrana słuszna strona.

Sam powstrzymać takiej siły,
Nie potrafię, i nie umiem.
Od napięcia cierpią żyły,
A przygoda brzmi tak dumnie.

Kiedyś skończę , nawet głupio,
Nikt pamiętać nie podoła.
Ale ludzie temat kupią,
I o więcej ktoś zawoła.

Sam już nie wiem, o co chodzi,
Że poświęcam własne zdrowie.
Teraz to mi czyn nie szkodzi,
Ale później to się dowiem.

Co mi życie sugeruje,
To odbieram, jako swoje…

autor

Grand

Napisany: 2018-05-20 Dodano: 2018-05-21 09:36:11

Ten wiersz przeczytano 371 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie