Jan Paweł II
Słyszę coś pięknego,
To anielska muzyka
Nucą Barkę Panie,
Wyraźnie to słychać,
Nucą a ja stoję,
Serce zadumane,
Boże chce go ujrzeć,
Boże otwórz bramę!
Bóg nie odpowiada,
Prowadzi mnie na Górę,
Widzę całe niebo, obłok, wielką chmurę!
Nie proszę już, nie błagam by otworzył
prawice
On wskrzesza moje zaślepione źrenice!
Ktoś się zbliża Panie, słyszę wolne
kroki,
Idzie powoli, ku nam,
A serce drży z radości
Czuję, że to On, nie mam wątpliwość
Jan Paweł II w mym sercu gości
Dedykuję ten wiersz wszystkim ludzią,bez wyjątku gdyż słowa jego płną prosto z serca!!
Komentarze (2)
Jan Paweł II dla mnie jest największym autorytetem,
niestety wiersz jest napisany niedbale, zwłaszcza
dolna dedykacja. "Dedykuję ten wiersz wszystkim
ludzią" co to jest? chyba "ludziom". po przecinku
spacja. No i "płną". Porażające niedbalstwo. To tak
jakby modlić się z rękami w kieszeniach.
Piękne słowa w wierszu,pozdrawiam