JAN PAWEŁ II - Na zawsze z nami
To stary wiersz, bo pisałam go jeszcze w podstawówce, ale ostatnio znalazłam go w książeczce "Najboleśniej przemija to, co chcielibyśmy żeby trwało" - Uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej w Janowie Lubelskim w hołdzie Ojcu Świętemu.
Ojcze Święty nasz kochany,
Któryś był nam z nieba dany,
Swą mądrością zadziwiałeś
I nas wszystkich nauczałeś.
Każde dziecko Ci to powie,
Że widziało Ojca w Tobie
I za Tobą jak owieczki,
Wszystkie szły Twoje dziateczki.
Ciągle nam błogosławiłeś
I do Boga się modliłeś.
Każde Twoje słowo drogie
Było nam jak rześki powiew,
Który Duchem Świętym napełniany
Prowadził nas do Nieba Bramy.
Wszystkie kraje odwiedzałeś
I Nowinę Dobrą ogłaszałeś.
Świat cały na barkach dźwigałeś,
A serce swe Maryi oddałeś.
Była Twoją Matką i Strażniczką,
Sekretów Twoich największą Powierniczką.
Panią Niebieską, Królową Nieba i Ziemi
Czciłeś, wysławiałeś
I z problemami się do niej zwracałeś.
Twą tarczą i orężem była,
W walkach ze złem Cię zawsze chroniła.
Gdy Polska usłyszała, że Ciebie na
papieża
Rzesza Kardynalska wybrała
Cała ludność serdecznie się uradowała.
Swą ojczyznę kochałeś
I zawsze całując polską ziemię hołd jej
oddawałeś.
Maryję Matkę prosiłeś, by się za nami
wstawiała,
By tak jak Ty, ludzkość bliźnich
kochała.
I dzięki Tobie grzesznicy się nawrócili,
Drogę do Boga znów zobaczyli.
Teraz odszedłeś, na ma już Ciebie,
Ale my wiemy, że jesteś w niebie.
I znów nam błogosławisz z Okna Boskiego,
Tak jak robiłeś zawsze, śmiejąc się do
każdego.
Swym ciepłym sercem otoczyłeś wszystkich
ludzi,
Kochałeś, uwielbiałeś i do Pana o pomoc się
zwracałeś.
Nikt Cię nigdy nie zapomni,
Wręcz przeciwnie, każdy Twe imię
wspomni,
Choć z nami nie ma już Ciebie,
My wierzymy, że spotkamy się z Tobą w
niebie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.