Janowi Pawłowi II
Pokazałeś światu jak
należy żyć w wierze,
że to nie tylko na pokaz
klepane pacierze,
i człowiek przed człowiekiem
potrafi serce otworzyć.
Bać się wtedy nie trzeba,
nie ma przed kim się korzyć.
Nie zrozumieli słów prostych,
choć człowiek to nie zwierz dziki.
Z nienawiścią na ustach
budują Ci puste pomniki.
Smutne to i prawdziwe,
wciąż rządzi cielec złoty,
myśląc że może być BOGIEM
- a jest tylko szczytem miernoty.
Przepraszam że Ci się żalę,
(źle mi z tą kupą gnoju).
Dziękuję że ze mną jesteś!
Odpoczywaj w pokoju.
autor
stolarz podłogowy
Dodano: 2013-04-02 12:25:52
Ten wiersz przeczytano 2054 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Piękny wiersz. Pozdrawiam
Przybity do krzyża modliłeś się: „Ojcze, przebacz im,
bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34).
Odrzucając umocowania powyższego cytatu, należy
stwierdzić - ludzie... bądźmy miłosierni dla tych,
którym nie dane jest widzieć tego, co niemal -
namacalnym.
bez słów, wiele zostało tu powiedziane...
Bez komentarza pozostawię, ale autora spostrzeżenia
ważne :)
Brakuje mi GO! Piękny! Pozdrawiam :))
Ładny wiersz w hołdzie Papieżowi.
Pozdrawiam:)
Ostatnie moje słowo tutaj na ten temat. miło mi, że
jest ktoś kto ze mną się zgadza. Pozdrowionka dla
Art123. Dobranoc.
Nasz Papież Jan Paweł II był i jest, i będzie dla mnie
kimś wyjątkowym, rzadko się teraz spotyka takich
ludzi? I nie chce mi się wierzyć, że to 8 rocznica
jego śmierci:(
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny hołd! Pozdrawiam serdecznie:)
Dokładnie tak Art123 - tylko akurat Krzyśka gadania tu
najwięcej.
Ja myślę jak Krzysztof. Po czynach poznacie dobrego
człowieka a nie na pustym gadaniu.
"Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny
tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko,
ani z tych rzeczy, które są w wodach i pod ziemią. Nie
będziesz się im kłaniał ani słuzył"
Drugie prawdziwe przykazanie boskie.
"Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna litera
, ani jedna kreska nie może być zmieniona w Prawie"
-Jezus.
:)
Myślę, że Krzysiek nie zdaje sobie sprawy, że każdy
człowiek dzieli się tym, co ma w sercu. Dokładnie tym,
co ma w sercu. On się nam przedstawia taki, jaki jest.
Szkoda tylko, że uważa siebie za przynajmniej dobrego
krytyka. Nie szanując ludzi nigdy nie da się być
dobrym krytykiem. Dobrze pytasz Stolarzu, po co
próbuje umieszczać tu swoje myśli. Odpowiedzi raczej
nie dostaniesz, ona się sama udziela. Wiersz na
poziomie człowieka z wartościami! Pozdrawiam
bardzo gorzki, pełen goryczy wiersz... szkoda, że tak
Smutne gdy po człowieku zostanie, pomnik a nie,
życiowe przesłanie! Pozdrawiam!
Zaintrygowała mnie tylko ta kupa gnoju
gdzie jest złożona – dosypię taczkę
Pozdrawiam serdecznie