Jasne chmury
Niebo serwuje znów kapuśniak,
szum pola w kroplach nieco rwie się.
Konwalie płaczą, bez posmutniał,
skurczył się w sobie, jakby jesień
miała już nadejść, a nie lato.
Przy piecu drzemie polny konik,
zagwizdał z dębu kos sonatą,
ucichło w stawie...Żabie songi
wiatr porozsiewał pod jaworem.
Kałuża w sukni się nie mieści,
i żadnej chmurki dziś na czole,
bo twoje nieba się niebieszczą.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2013-05-31 13:02:07
Ten wiersz przeczytano 2391 razy
Oddanych głosów: 60
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Zatapiasz czytelnika w przyrodzie
U Ciebie nawet deszcz pięknie pada...
Pięknie piszesz o przyrodzie, czytam twoje wiersze z
wielką przyjemnością.Pozdrawiam
Choć z pogodą niewesoło, to czyż trzeba marszczyć
czoło? Pozdrawiam!
jak niebo się niebieści nie potrza innej treści:)
Sympatyczny i cieplutki w odbiorze.Pozdrawiam.:-))
Chociaż deszczowo, to ciepło i pięknie:))
Przepiękny wiersz wypełniony po brzegi urokliwymi
metaforami, gratuluję!!!
Bardzo mi się podoba . Pięknie piszesz o
przyrodzie.Pozdrawiam serdecznie
Jagódko mi za wpis ,a za oknem "ciągle pada "
,pozdrawiam
Niespotykane rymy, bardzo dobra poezja. Wiersz też mi
sie podoba.
:))
fajny wiersz, pozdrawiam !
choć niebo serwuje kapuśniak, to twoje nieba się
niebieszczą - no i o to chodzi, tak trzymać.
podoba mi się, a szczególnie -
Kałuża w sukni się nie mieści,
Bardzo dobry wiersz. Czytam jednym tchem. Pozdrawiam