Jasność

zamykam powieki i mówię w ciemno
bo jasno widzę głębię wzruszeń
jest porządek w świetle uczucia
tylko pomiędzy czarnym a białym
są wątpliwości

lubię jak zapędzasz mnie w pułapkę
czarujesz sobą
obrazy znaczą tyle co słowa
w dotyku słuchu wzroku
pochodnia!

tylko zewnętrzne mdłe od szarości
wlecze za sobą ślepych jak krety
mózgi jak echa odbite od kręgów cienia
żyją w koszmarach nie wierzą w sny na jawie
śmierć też nie sprawdza czy żyją

a jest jasność!
pod skorą tętno wspina się do tętna
moc władająca pragnieniem zdumiewa
dusze zespolone warkocz splata się
i ma początek a końca nie ma

przeprowadzi przez tunel tam też razem
nad wszystkimi osądami śpiewam w tobie
wschodzi przyszłość nie zapominanie
tego głosu nikt nie przerwie!

to kochanie...

napisany 2011-01-06 HALUSIA

autor

HALUSIA

Dodano: 2011-01-07 01:52:36

Ten wiersz przeczytano 763 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie