Jaszczurka
Dawno temu dinozaury,
Były sobie lecz wymarły,
Dzieci mówią, że ożyły
I po łące dziś chodziły.
Od patyka do kamyka
Ten potworek sobie smyka,
Zajrzy w dziurkę, zwiedzi jamkę,
Wejdzie w norkę, otwór, szparkę,
Gdy słoneczko mocno praży,
Gdzieś na skałce łuski smaży.
Jak podejdziesz, się rozdwoi,
Bo się bardzo ludzi boi,
To jaszczurka, zwinny stworek,
Lubi gubić swój ogonek.
autor
Bodas
Dodano: 2019-02-22 00:06:31
Ten wiersz przeczytano 1344 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Przepięknie wraz z wycieczkami poznajemy twoje
niezwykłe zoo.
Uśmiecham się do Ciebie jak dziecko :) Wspaniały
wiersz który przewija się w myślach jak bajka.
Pozdrawiam serdecznie.
Lekki nastrojowy wiersz.
Myślę,że spodoba się nie tylko dzieciom:)
Pozdrawiam.
Marek
:) Uroczy.