java
boli mnie
to mięso z lewej strony
ociekające niewidoczną cieczą
niechcący
co daje znać że mnie zna
nie wiadomo skąd
sama
przyznaje się do mnie
tylko za rękę czasami
tak mocno
oglądam się czemu
powietrze
pusta przestrzeń z obrazem oprawię go
w ramki
drewniane
autor
Emilia Szumiło
Dodano: 2007-12-14 22:31:23
Ten wiersz przeczytano 671 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
uwielbiam utwory tego typu, wolne od wszelkich zasad,
schematów. Bardzo dobry wiersz ;-)