Jawa
Pierścionek nie jest tylko pierścionkiem, jeśli dajesz z nim swoje serce.
Słowem serce swe oddajesz,
by zapleść liliowy sen.
W najtwardszym kamieniu ukryjesz:
życia swego i oczu cień.
Żeby pamięć pamiętała,
a wzrok wciąż przypominał jej,
że uczucia Twe jak skała...
Kochają, Kocha, Kochanej...
Poranek wstaje, w dolinie mgła.
Ja gwiazdką w kieszeni otulę się
i drogowskazem będzie ta mała.
Na dłoni przed sobą uniosę cię.
Co gdy alarm nas obudzi?
Jeśli to tylko dym?
Stary wyjec, wyje budzik.
Otwieram okno z nowym dniem
Na palcu świeci...
Nie, to ja nadal śpię.
Dla mojego Kochanego, ża Jego słowo.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.