Jeden czyn

Tysiące myśli, tysiące słów w jeden czyn zamienić
Sztuka jest ten poemat
Każdy w sercu ma jakiś cel
Jakąś porażkę jakiś dylemat

I gdy tak patrzymy w przeszłość swoją
Jak bezdomny spragniony chleba
Widzimy jak silne uczucia stoją
W obliczu tęsknoty za kromką nieba

Czy da się czyn w niebiosa zamienić???
Tysiące myśli w jedno uczucie???
Tak aby każda chwila jak rosa
Płynęła po źdźble- bezwładnie po skrócie?

A w jednej kropli tysiące zdarzeń
Ta jedna łza słona- milionów serc
Jak słowa nadają sens życiu i marzeń
Tak ona chowa to w jednej z mych twierdz

Tam złoty środek , jeden z niewielu
Jak karuzela w parku dla dzieci
Bawi, kołysze, i tak bez celu
Zatacza koło, by radość wzniecić

Uśmiechem na twarzy darzyć życie chwilą
Kiedy wszystko ucichnie wspomnienia zostaną
Kiedy wszystko przeminie, one nie przeminą
Uśmiechem witać ranek będziemy tak samo

I choćby najdalsze gwiazdy dawali
Wziąłbym uśmiech w ręce- chwilę
Szczęścia skarb korsarzy
I nawet pirat nie ukradnie szczęścia
Gdyż chwila jest ulotna
Nie ma swego miejsca
Tam gdzie nic nie ginie
W czyn zamienić marzenia
W swym sercu gromadzić chwile
Godne poświęcenia....

autor

Pascal

Napisany: 2006-04-06 Dodano: 2006-07-21 14:17:34

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie