Jeden dzień z życia...

Trochę to długie, mam nadzieję, że uda się komuś doczytać do końca i nie zasnąć :)

Dumny jest mały Franek i chwali się kolegom,
że ma dzielnego tatę, który ratuje ludzi.
Strażakiem jest tata jego,
czym wśród chłopaków podziw budzi.

Zaprosili kiedyś Franka tatę - Krzysia,
do szkoły na lekcje dzieci,
by opowiedział swoje przeżycia,
jak w straży mu czas leci.

Gdy strażak do pracy przychodzi, od razu
w mundur swój on się ubiera
i udaje sie do samochodów ,do garażu
i sprzęt swój z sobą zabiera.

Ma on hełm, co głowę chroni,
maskę na twarz przeciwdymową,
rękawice specjalne do ochrony dłoni
i kominiarkę przeciwpożarową.

Ma także mundur specjalny,
latarkę świecącą w nocy,
i taki czujnik specjalny,
który sam wzywa pomocy.

Wszystko to strażak w szatni zostawia,
przy samochodach na garażu,
gdy niebezpieczeństwo się pojawia,
może to z sobą zabrać od razu.

Teraz strażak sprawdza samochody,
czy wszystko na swoim miejscu leży,
czy w zbiornikach jest pełno wody,
czy węże zwinięte są jak należy.

Jest tutaj ważny każdy szczegół,
wszystko musi dokładnie pasować,
w czasie pożaru wszystko robi w biegu
i wtedy nie może niczego brakować.

Gdy wszystko strażak przygotuje,
pozałatwia wszystkie sprawy,
idzie i wodę gotuje,
żeby się napić herbaty,czy kawy.

Następnie strażak parę godzin ćwiczy,
wszyscy muszą się razem zgrać,
by jeden na drugiego mógł liczyć,
by udział w akcji wspólnie mogli brać.

Węże rozwijać się uczą,
pierwszej pomocy udzielać,
zawsze gotowi być muszą,
czy święto,czy niedziela.

I po drabinie chodzą,
dokładnie i bezpiecznie,
czasami z wężem z wodą,
by umieć,gdy to konieczne.

****

Drogą dwaj chłopcy idą sobie
i zobaczyli polankę suchej trawy,
zrodzło im się w głowie,
by ją podpalić dla zabawy.

Już słychać alarm głośny,
ktoś zadzwonił do straźy,
telefonisty głos donośny:
UWAGA.POŻAR TRAWY.

I biegną wszyscy strażacy,
jedni po rurach zjeżdżają,
i jacyś inni tacy,
w pośpiechu się ubierają.

Specjalne buty wkładają,
ubranie przeciwogniowe,
już hełmy na głowach mają,
więc wszystko do akcji gotowe.

Rusza ekipa dzielna do akcji,
do ognia gdzieś tam w oddali
i słychać w radiostacji:
“szybciej,bo las się zapali”.

Pędzą, pędzą i dojechali,
węże w mig rozwijają,
hektar trawy się pali,
więc wodą polewają.

Samochód w łące grzęźnie,
bo dróżka bardzo wąska,
więc rozwinęli wszystkie węże,
lecz już nie płonie łąka.

Tak to z powodu zabawy
dwóch niepoważnych chłopaków
spłonął hektar trawy,
angażując sześciu strażaków.

Las oni cały uratowali,
lecz nieźle się zmęczyli
i wode całą wylali,
a tu słychać po chwili...

Telefonista ich woła,
głos ten oni dobrze znają,
“tam pali się stodoła”,
a aut już więcej nie mają.

Węże zwijają w pośpiechu,
ile sił im jeszcze zostało,
biega człowiek przy człowieku,
lecz wody mają mało.

Jadą przez wieś, hydrantów szukają,
w końcu jakieś znaleźli,
niestety końcówek one nie mają,
bo huligani na złom wywieźli.

Bezsilni, w duchu wyzywają,
bo zdają sobie przecież sprawę,
że ludzie tam na pomoc czekają,
a ktoś bezmyślnie podpalił trawę.

Zanim wodę zatankowali,
minęło prawie pół godziny,
nim przed stodołę zajechali,
zastali tylko spalone ruiny.

Smutni są gospodarze,smutni nasi strażacy,
bo mimo ich poświęcenia dużego
i ich ciężkiej, niebezpiecznej pracy,
nie zdąrzyli uratować niczego.

Gdyby w remizie normalnie stali
i sprzęt do akcji mieli gotowy,
stodołę całą by uratowali,
a może chociaż do połowy.

Jadą strażacy z powrotem do straży,
wszyscy zmęczeni ,umorusani cali
i każdy ma smutek wyryty na twarzy.
Po co ktoś trawę pali?

W remizie sprzęt oni czyszczą,
już rząd cały węży nowy
i hełmy ich też znowu błyszczą,
do akcji kolejnej są gotowi.

Tak się skończył dzień pracy
naszego strażaka Krzysia
i dzieci mogły zobaczyc
kawałek z jego życia.

Już koniec wierszyka tego
i coś do zapamiętania:
NIE PAL NIGDY TRAWY KOLEGO!
Strażak ma inne zadania.

autor

stan09

Napisany: 2004-09-26 Dodano: 2006-05-02 17:54:45

Ten wiersz przeczytano 3490 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie