O jeden sen za daleko

noc. jak krąg podejrzeń,
zacieśnia się chimeryczna przestrzeń.

w odbitym świetle
rosną zmutowane obrazy.
ulewają się
od zachodu słońca
po góry.

kiedy są złe, przestają być smutne.
przechodzą z bezsenności w gehennę
i tajemne schowki.
uchylają śmiałe przejścia i oczy,
na wszystko w rozsypce.

gdzieś, w tym wszystkim,
upadam (zadanie dla kobiety)
i przyciąga mnie odmęt
wilczych ślepi.

wymyślony jest ten sen,
bo nagle -
odpadam od ściany, która
była więzieniem.
otwieram się
i wychodzę
na wierzch.

znów jestem
kimś
i mam drugą stronę.
wygrywam potyczki
i mozolne rozmowy
ze sobą.

w podtekście, chowam się za słowem.
nie potrafię oswoić
śnień.

wracają wyolbrzymione.

autor

pirania67

Napisany: 2013-03-03 Dodano: 2013-03-03 22:22:35

Ten wiersz przeczytano 816 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie