O jeden szept
Martwi kres lata,
krople jak łzy rozsiane.
Znowu krwawi
pierwszym liściem
drzewo.
Wiatr się roztańczył,
złoto w szelesty
zamienił...
Jak dziecko wysyłam
sygnały tęsknoty
słyszalne dotykiem.
autor
Kropla47
Dodano: 2018-10-03 12:38:27
Ten wiersz przeczytano 971 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Zachwycająco pięknie, pozdrawiam :)
Kaziu Kochana, wielka w Tobie tęsknota, nie ta
dziecięca, lecz ta z samotności wypływająca...
pozdrawiam serdecznie
jak dziecko, które drży nieutulone
Pięknie, zwłaszcza to krwawiące drzewo mnie urzekło.
Serdeczności Kaziu ślę :)
Pięknie o tym co nazywamy jesienią:) Pozdrawiam:)
masz klasę, uwielbiam twoje wiersze
Piękna, melancholijna miniatura.
Pozdrawiam, Kaziu :)
No niestety jesienią ona się potęguje..wiersz pełen
tęsknoty.Pozdrawiam Ziu-ko
miłość - starość - samotność
i wszystko razem poplątane
bez początku i bez końca,
a pytanie pozostaje - dlaczego żeś błędna owca?
Świetna metafora przedstawiająca zrzucanie liści przez
drzewo jako krwawienie. :)
Życzę udanego wieczoru Kazimiero. :)
Refleksja opleciona smutkiem, taka charakterystyczna
dla Twoich wierszy.
Pozdrawiam.
Metaforycznie. Bardzo na tak.
Pozdrawiam Kaziu serdecznie.
Piękna jesienna miniatura, pełna refleksji i życiowej
prawdy :)
Pozdrawiam.
ale jesienny klimat skłania do pisania poezji, więc są
pozytywy...pozdrawiam
piękny wiersz Kaziu :)
'znowu
pierwszym liściem
drzewo krwawi'
tak sobie czytam
serdecznie pozdrawiam :)