Jedna z bezzsennych nocy...

Kolejna bezsenna noc...
Z kątów wyłaniają się,
wszystkie strachy mojego życia.
Zamykam oczy...
Jednak siłą wdzierają się,
pod zaciśnięte powieki i obiecują koszmary.
Boję się koszmarów...
Nie chcę!
Czuję w ustach słodką, małą tabletkę
podaną nieprzyjazną,obcą ręką...
Zimno zalewa moją twarz i szyję,
moczy poduszkę.
Oddalające się kroki w butach,
na wysokich obcasach.
Boję się koszmarów...
Nie chcę!
I słyszę z oddali głos mojego Anioła...
Nie poddawaj się,wstań
...i zapal światło.
Ale ja nie mogę wstać...boję się,nie chcę!

autor

zwyczajna kobieta

Dodano: 2007-05-30 20:42:33

Ten wiersz przeczytano 361 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie