Jedna kropla krwi..., a tyle daje

Uciekam przed strachem
Nie myśle z rozmachem
Boję się rano wstać
Boję się bać

Gonię marzenia
Bo nie ma chwili do stracenia
Nie wiem co robić
Nie chcę się ciąć nie chcę się bić

A jednak to robię
Bo wytzrymać bez tego nie mogę
To daje ukojenie
Likwiduje przytłoczenie

Lecz ślady tego zostają
I choć blizny różny kształt mają
Największa w mym sercu zostaje
Bo nikt mi swej miłości w ogóle nie daje

autor

doolna

Napisany: 2007-10-20 Dodano: 2007-10-23 09:02:29

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie