A jednak
Żyję w letargu chwili
wijącą się drogą otchłani
morze wyrzuca pianę wspomnień
krzyk mew niesie echo skargą
mgła dusi słońce w chmurach
zaciera granice morza i plaży
gałęzie drzew gną się w tańcu
wiatr hula w powietrzu rozterką
szumi złowrogo lasem
ja w tym świecie szalonym
z głową pełną wyobrażeń
o świecie zgodnym uśmiechniętym
w ciszy spokojnej się pławię
autor
Xenia1
Dodano: 2016-08-07 21:35:54
Ten wiersz przeczytano 937 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Karat i Taki Sobie dziękuję ciepłe słowa. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia źyczę.
Dobrze mieć swoją samotnie, ale ta 'cisza spokojna'
zamiast koić, boli czasem.. +++ piękny wiersz
Choć burze wokół,
zachować spokój!
Pozdrawiam!
Mms jestem nad morzem i lubię pływać. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Bardzo mi się podoba Twój wiersz .
łącznie z puentą, choć gdyby to był mój wiersz zamiast
pławię dałabym trwam, tkwię, istnieję- no nie wiem,
coś co jest bez ruchu, bo pławię kojarzy mi się z
pływaniem,pląsaniem .Tak mi tu pasuje takie
zatrzymanie msz.
Pozdrawiam
Witaj demona, dziękuję za znalezienie czasu dla mnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Podziwiam, bo niełatwo odnaleźć swoją cichą przystań
gdy dookoła życiowa nawałnica. Serdeczności.
Ba Mal dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam
serdecznie i źyczę miłych snów.
Ladne obrazy, "A Jdnak", nade wszystko, wolisz cisze i
spokoj.:).
Pozdrawiam, serdecznie, duzo relaksu, zycze.:)
ładnie odnajdujesz ciszę i spokój w osnowie Samotności
Pozdrawiam serdecznie:))
Dziękuję Limuze za miły komentarz. Pozdrawiam
Dziękuję Amorku za komentarz. Pozdrawiam cieplutko.
Ładnie :)
Xenia ... bardzo dobry wiersz
pozdrawiam
Super wiersz pełen refleksji