Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Jednak


Moje jak woda, chociaż
wciąż nie potrafię pływać,
twoje jak skała rodząca,
skała zielona i żywa.

Moje jak palce ślepca,
głodne i zalęknione,
twoje jak pięść zaciśnięta,
jak ostrze i chłodny płomień.

Moje w podartych chmurach
buja ptakiem niebieskim,
gdy twoje woli akurat
z ziemi zapatrzeć się w błękit.

Moje co noc się kończy,
w twoim światło dnia mieszka,
a jednak wspólny mianownik
znalazły nasze dwa serca.

Dodano: 2020-11-15 16:51:47
Ten wiersz przeczytano 1191 razy
Oddanych głosów: 34
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (35)

Dziadek Norbert Dziadek Norbert


Miłość zawsze sens życiu nadaje,
bez niej byłoby puste i szare,
od nas zależy czy bywa rajem,
spełnieniem naszych najskrytszych marzeń.

Bardzo fajnie o miłości Czarku.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Taki mianownik jest potrzebny, bez niego nic się nie
udaję.
Pozdrawiam
;)

anna anna

tylko miłość potrafi złączyć tak przeciwstawne
bieguny.

Sotek Sotek

Najważniejszy jest ten wspólny mianownik.
Cóż bez miłości byłoby warte nasze życie:)
Pozdrawiam:)
Marek

krzemanka krzemanka

Czytelnie o porozumieniu ponad podziałami. Miłość to
najlepszy wspólny mianownik:)
Miłego wieczoru:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »