Jednak istnieję....

"Wielka prawdziwa miłość ujawni swą pełną siłę tylko wtedy, jeżeli z dwojga kochanków, słabych ludzi, zdoła stworzyć istoty, które nie boją się ani zmian, ani nieszczęść, ani rozstań, ani chorób, ani życia, ani śmierci." - Ivo Andric

Wciąż tu tkwię.
Jestem!
Żyję, choć Ciebie nie ma.
Tęsknię!
Samodestrukcja uczy mnie zapomnienia.
Czy jeszcze kiedyś będzie mi dane Cię zobaczyć ??
Pozwoliłam Ci odejść,
Nie umiałam wybaczyć.
Wraz z Tobą zniknął spokój,
a życie zamieniło się w ciernisty znój.
Każdego ranka staję na oknie gotowa do skoku,
lecz nie mogę... Nie chcę wyrwać się z kajdan rozpaczy.
Zawsze w nocy przyglądasz mi się z boku
Nierealny Ty.
Patrzysz jak w pustym łóżku bezsilna się miotam.
Jesteś tak blisko
Czuję już słodki zapach Twojego ciała.
Dotykam Cię... A tu - nicość, powietrze, pustka.
Czyżbym z miłości do Ciebie oszalała ?!
Błagam, wróć do mnie mój kochany!
Nie pozwól by ten ból mnie zabił.
Twoje usta najdroższe uleczą rany.
Dotyk Twoich boskich dłoni od Śmierci mnie wybawi.
Chcę znów w Twoich ramionach,
jak w otchłani namiętności być zatopiona.
Chcę byś znowu zaprowadził mnie do Raju.
Kocham Cię, napewno o tym wiesz.
Możemy znów być jednością, jeśli tylko chcesz.
Zacznijmy razem od nowa.
To co było złe można gdzieś głęboko schować.
Przecież mnie kochałeś.
Mówiłeś: "Żyję tylko dla Ciebie."
Nazywałeś mnie: "Najpiękniejsza Gwiazda na niebie,
Moje jedyne światełko w mrocznym tunelu.
Ciebie jedną, Dzika Różo wybrałem spośród kwiatów wielu."
Wróć, Mój skarbie jedyny!!!
Bądź przy mnie,
We mnie,
Bądź wszystkim!!! -
Ileż razy tak krzyczałam w martwej ciszy???
Tylko, że Ty Mój Aniele - już mnie nie słyszysz...

autor

Anioł_samotności

Dodano: 2004-12-06 18:41:12

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie