Jednak jestem
Czuję się
niepotrzebna
zupełnie niechciana
jak przedmiot chwilowy.
Do zabawy - dobry
tak poważnie - sama.
wszyscy widzą oczy
i ponętne usta .
A ja w środku
pusta!
We mnie w środku - nikt.
z popękanym sercem
szukam, nie chcę wiele:
odrobinę miłości,
ciepła. Litość?
Precz!
autor
Wioletta Więckowska
Dodano: 2015-01-16 20:17:49
Ten wiersz przeczytano 724 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
No to precz z zimnem!
Nie poznałam ze zdjęcia i aż się zdziwiłam, że to Ty
Wiolu. Nie mam się do czego przyczepić. Pozdrawiam :)
Jeszcze jedno,masz rację jeśli chodzi o
pointę,precz!...
Miłego dnia życzę:)
Dobry wiersz,myślę,że wiele kobiet tak się czasem
czuje.
Dobrze wyraziłaś swoje emocje,wiersz pełen autentyzmu.
Pozdrawiam serdecznie:)
swietny i pelny emocji. tez mam czasem takie mysli. z
przyjemnoscia przeczytalam
nie no coś ty :)
Twój! (po drobnej poprawce :) Ja nie napisałem nowego,
tylko starałem się poprawić trochę to, co napisałaś.
Mam nadzieję, że się nie gniewasz :)
Bardzo ładny, chociaż smutny wiersz. Przeczytałam z
przyjemnością.
ładnie napisałaś ale jak przepisze cy to będzie
mój wiersz czy twój ?
Jednak jestem!
Czuję się
niepotrzebna
zupełnie niechciana
jak przedmiot chwilowy.
Do zabawy - dobry
tak poważnie - sama.
wszyscy widzą oczy
i ponętne usta .
A ja w środku
pusta!
We mnie w środku - nikt.
z popękanym sercem
szukam, nie chcę wiele:
odrobinę miłości,
ciepła. Litość?
Precz!