Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

a jednak znikam

zniknę
kiedy pozwolę sobie kochać
tęsknić
spalać się

wyparuję jak mgła wraz ze świtem,
wraz z ostatnią kroplą krwi
uschnę

nie podniesie wiatr
ulotnych chwil,
złamana spędzę dzień
konając
wyśmiewając cały świat

jestem złamana
a ty uciekasz
tworzysz zamszową ranę
osnutą niekochaniem,
wpadając w bezsens
zniknę

trochę więcej wiary
nakarmiłoby ostatnią pustkę
błąkającą się tam i z powrotem,
wypełniło by bezczas
serca jednym ruchem

autor

neta

Dodano: 2014-03-23 05:25:16
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dobry, naprawdę dobry wiersz, neto.
Strach przed miłością tak odstrasza od niej?
Życzę wierszom nadziei:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »